De Bosjager

Tijdens de surveillance in het voorjaar van 1979 kregen wij de mobilofonische melding dat er een “310” was bij de plaatselijke drogisterij. Een “310” was voor ons de afkorting van artikel 310 van het Wetboek van Strafrecht, wat inhield dat er een winkeldiefstal was gepleegd. Ter plaatse gekomen werden we aangesproken door de drogist, die ons vertelde dat hij een fototoestel kwijt was, vermoedelijk door een hem bekende vrouw meegenomen. Hij durfde het niet met zekerheid te zeggen, maar het…

Lees Meer Lees Meer

Kromme wetgeving ook wel gedoogbeleid genoemd. Gedogen is iets toestaan, wat wettelijk verboden is en als bosjaagr kom je verschillende keren in je loopbaan zaken tegen, waarbij je grote vraagtekens zet. Een zeer groot vraagteken zet ik bij het beleid van de overheid om bepaalde zaken, die wettelijk verboden zijn, toch, zoals men dat zo mooi weet weer te geven, te“gedogen “. Neem nu het drugsbeleid van de Nederlandse overheid. Als politieman wordt er van je verwacht dat je optreed…

Lees Meer Lees Meer

Diefstal van een fiets. Wie maakt zich er tegenwoordig nog druk om. Iemand die het overkomt baalt als een stekker. Als de persoon in kwestie het belangrijk genoeg vindt en er de moeite voor neemt doet hij aangifte bij de politie, in de hoop de fiets ooit nog eens terug te zien. Kortom vandaag de dag wordt fietsendiefstal niet gezien als een halsmisdrijf en het heeft dan ook geen prioriteit bij de politie. Vroeger lag dat toch wat anders. Eind…

Lees Meer Lees Meer

Dat het hier werkelijk om een stelletje bandieten ging, getuigt de werkwijze waarop een groep jonge mannen uit Haarlem door het gehele land aan het inbreken was geslagen. Zo braken zij in Rijssen 20 keer, in Goor 10 keer, in Nijverdal 6 keer en in Raalte 3 keer in. De bandieten waren hondsbrutaal en braken in een tijdsbestek van een half jaar, 230 keer in bij bedrijven op industrieterreinen in het gehele land. Hierbij werd vaak meer schade veroorzaakt, dan…

Lees Meer Lees Meer

Aan het begin van de jaren ‘80 van de vorige eeuw, werden er in den lande diverse inbraken gepleegd in bedrijven gevestigd op industrieterreinen. De MO (Modus Operandi), anders gezegd werkwijze, was zodanig dat de daders zeer ruw werkten en het bijna altijd voorzien hadden op de kluis die met zwaar geschut in het bedrijf werd geopend. Hierbij werd van alles en nog wat gebruikt, zoals snijbranders, slijptollen en breekijzers. Het bijzondere aan deze inbraken was dat van te voren…

Lees Meer Lees Meer

Het zal eind jaren ‘70 zijn geweest toen ik op zaterdagmorgen om zeven uur moest beginnen voor een dagdienst. De vroege zaterdagdienst was meestal een makkie. Mijn wat oudere collega Jan en ik losten de nachtdienst af. Deze zaten al met slaperige ogen op ons te wachten en rapporteerden, dat ze die nacht wat problemen hadden gehad met dronkenlappen van de  bovenbuurt, maar deze waren afgedropen toen de collega’s ter plaatse kwamen. Deze knapen waren met naam en toenaam bij…

Lees Meer Lees Meer

Waar een haar (zo iets wat bij de meesten nog op je hoofd groeit) niet goed voor is….. In 1987 vond er in de nachtelijke uren een inbraak plaats bij een plaatselijke juwelier. Met een moker of een ander zwaar voorwerp werd de etalageruit vernield en werden sierraden met een waarde van nabij de 200.000 gulden ontvreemd. Geen spoor van de dader(s). Het enige wat een getuige had gezien, was dat er een auto met hoge snelheid was weggereden. Geen…

Lees Meer Lees Meer

Of is de titel van dit verhaal niet helemaal naar waarheid, zoals het bekende spreekwoord zegt. In de jaren dat ik als bosjaagr Rijssen onveilig of veilig maakte (het is maar net van welke kant het je bekijkt) hebben we tientallen keren moeten bemiddelen in burenruzies. Er was eens die keer dat een hevig verbolgen man zich kwam beklagen op de kazerne over zijn buurman.”Moj toch es kiek’n, dat is toch gin maneer van doon.” Hij troonde mij naar buiten,…

Lees Meer Lees Meer

Zelf ben ik niet zo’n speurneus, maar speurhonden hebben wel degelijk een neus. Een neus waarbij de neus van de mens volledig in het niet valt. De hond is een uitgesproken neusdier, dat wil zeggen dat de belangrijkste informatie via zijn neus binnenkomt. Een mens heeft 5 miljoen reukcellen in het reukslijmvlies, waar een hond er 200 miljoen heeft! Dit orgaan is daarom bijzonder goed ontwikkeld bij onze collega-viervoeters. In mijn loopbaan als bosjaagr heb ik op verschillende momenten meegemaakt…

Lees Meer Lees Meer